zondag 1 maart 2015

Dag 9, we gaan naar huis....

Vanmorgen vroeg wakker, de ingebouwde klok vertelde dat we op moesten staan. Dus om 7:00 uur op en snel even onder de douche.
We ruimen alles op, maken de koelkast leeg, even de wasbakken schoonmaken enz..... Het hoeft natuurlijk niet maar we vinden dat wel even prettig.

Om 8:15 uur doen we de sleutel terug in de kluis, we kijken nog even achterom en rijden Scrub Jay Way uit en verlaten Sandy Ridge.  Oei, dat doet wel pijn! Erg veel zin hebben we niet om naar huis te gaan ondanks dat we de jongens missen.

We rijden de I4 op richting Tampa. Alles rijdt rustig, er is wel veel verkeer op de weg maar geen file.
Onderweg stoppen we bij de Cracker Barrel voor een laatste ontbijtje.




We zijn deze week  1 keer de IHop ingegaan maar nadat we deze zaak hadden gescand en gevraagd hadden of de airco in de hele zaak zo koud stond zijn we rechtsomkeer gegaan en toch maar naar de Cracker Barrel gegaan. We vinden het er zo gezellig, typisch Amerikaans. Er zitten veel Amerikaanse gezinnen en stellen, we zijn de enige toeristen voor zo ver we dat kunnen zien.
We nemen een lekker ontbijtje, vers fruit met yoghurt, scrammbled eggs, extra sterke koffie (en nog is hij voor Nederlandse begrippen niet al te sterk) en een bleuberry muffin.



Ook bestellen we extra bleuberry pancakes en nemen de muffins mee. Deze worden keurig verpakt aan ons gegeven, zelfs bestek en boter ontbreken niet. Maar boter bij je muffin? We blijven ons nog steeds na al die keer dat we al in Florida zijn geweest verbazen.
Als we helemaal rond gegeten zijn stellen we de Garmin in op Airport en rijden we verder. 
Om 10:15 uur rijden we de garage van Alamo in en leveren we de fijne auto in. 
Een snelle check en een afreken bonnetje later lopen we naar de balie van United om de koffers in te leveren.
Nou hebben wij een kofferweger die aangaf dat beide koffers 23 kg wogen, volgens de band van United wogen beide 24,5 kg. Ok? Geen probleem hoor sir, we halen er wel wat uit...Fred geloofde niet dat dit ging lukken maar ik heb schoenen, een boek en nog wat spullen eruit gehaald ben bovenop de trolley gaan zitten, heb samen met Fred geduwd en geduwd en het lukte! De trolley was niet meer te tillen maar daar maakt dus niemand een probleem van. Ook goed hoor, doen we het op deze manier. 
De koffers opnieuw aangeboden, lief gelachen naar de medewerker en klaar was dat!

Met de metromover naar de juiste Gate, waar we nog even hebben rond gekeken bij wat winkeltjes waarna we om 11:35 uur gingen boarden voor de eerste vlucht naar Houston.

Weinig zin..
Prima vlucht gehad met prima plekken. Lekker een stukje naar buiten kunnen kijken want de bewolking trok snel weg.




Houston
Om 13:30 uur landen we en we kunnen zien dat het grondpersoneel buiten het koud heeft. Ze dragen handschoenen, mutsen en dikke sjaals, het is buiten 40F wat ongeveer 4,5C is.
Ook is de tijdzone hier anders als in Florida, het is hier een uur vroeger dus 7 uur.
We gaan van boord en hebben ongeveer 2 uurtjes de tijd. We hoeven hier niets, de koffers zijn doorgelabeld en we hoeven alleen maar te lopen naar een andere Gate. Alle tijd dus.
Het leuke op deze luchthaven is dat je een hele andere wereld instapt, de wereld van de cowboys en indianen. Er zijn veel winkeltjes met allerlei cowboy, indianen en sherrif spulletjes. Cowboylaarzen, hoeden, kettingen en andere sieraden enz.
Ook in de restaurantjes hebben ze ander eten, veel kalkoen gebraad en grote gekruide braadstukken van de BBQ. 
Leuk om te zien!

Om 15:30 uur gaan we boarden en om 16:00 uur de lucht in.



Gelukkig is dit vliegtuig een nieuwere als op de heenweg. We zitten samen bij het raam, hebben genoeg beenruimte en het entertainment systeem is een stuk moderner als de oude op de heenweg.




We kunnen naar buiten kijken en zien veel sneeuw in het binnenland van the States en als het donker wordt veel lampjes van dorpjes in de bergen.




We kijken allebei naar de film Gone Gril een aanrader. We krijgen genoeg te drinken en nemen zelfs allebei een maaltijd die niet eens heel erg was. 
Na de film proberen we te slapen wat gedeeltelijk lukt. Ik slaap steeds een half uurtje, een kwartiertje enz en Fred maakt er niet veel van..

Kijken naar de zon opgang



En  om 7:15 uur landen we op de Polderbaan van Schiphol een half uur eerder dan de geplande tijd, we moeten dan nog wel even rijden naar de Gate.

Op Schiphol aangekomen gaat alles erg traag. Er wordt flink verbouwd en waardoor de koffer maar niet komen. Na bijna een uur wachten komen dat eindelijk de koffers aangerold. We moeten een klein stukje lopen naar het bemanningscentrum waar oom Huug op ons wacht. 10 Minuten later parkeren we de auto voor de deur. We zijn weer thuis ....gelukkig gaan we over 4 1/2 maand weer, dat is te overzien!

De foto's van dag 8 zal ik deze week nog up-loaden zo ook een terugblik schrijven.
Heel leuk dat jullie allemaal hebben meegelezen en of hebben gereageerd.