zondag 1 maart 2015

Dag 9, we gaan naar huis....

Vanmorgen vroeg wakker, de ingebouwde klok vertelde dat we op moesten staan. Dus om 7:00 uur op en snel even onder de douche.
We ruimen alles op, maken de koelkast leeg, even de wasbakken schoonmaken enz..... Het hoeft natuurlijk niet maar we vinden dat wel even prettig.

Om 8:15 uur doen we de sleutel terug in de kluis, we kijken nog even achterom en rijden Scrub Jay Way uit en verlaten Sandy Ridge.  Oei, dat doet wel pijn! Erg veel zin hebben we niet om naar huis te gaan ondanks dat we de jongens missen.

We rijden de I4 op richting Tampa. Alles rijdt rustig, er is wel veel verkeer op de weg maar geen file.
Onderweg stoppen we bij de Cracker Barrel voor een laatste ontbijtje.




We zijn deze week  1 keer de IHop ingegaan maar nadat we deze zaak hadden gescand en gevraagd hadden of de airco in de hele zaak zo koud stond zijn we rechtsomkeer gegaan en toch maar naar de Cracker Barrel gegaan. We vinden het er zo gezellig, typisch Amerikaans. Er zitten veel Amerikaanse gezinnen en stellen, we zijn de enige toeristen voor zo ver we dat kunnen zien.
We nemen een lekker ontbijtje, vers fruit met yoghurt, scrammbled eggs, extra sterke koffie (en nog is hij voor Nederlandse begrippen niet al te sterk) en een bleuberry muffin.



Ook bestellen we extra bleuberry pancakes en nemen de muffins mee. Deze worden keurig verpakt aan ons gegeven, zelfs bestek en boter ontbreken niet. Maar boter bij je muffin? We blijven ons nog steeds na al die keer dat we al in Florida zijn geweest verbazen.
Als we helemaal rond gegeten zijn stellen we de Garmin in op Airport en rijden we verder. 
Om 10:15 uur rijden we de garage van Alamo in en leveren we de fijne auto in. 
Een snelle check en een afreken bonnetje later lopen we naar de balie van United om de koffers in te leveren.
Nou hebben wij een kofferweger die aangaf dat beide koffers 23 kg wogen, volgens de band van United wogen beide 24,5 kg. Ok? Geen probleem hoor sir, we halen er wel wat uit...Fred geloofde niet dat dit ging lukken maar ik heb schoenen, een boek en nog wat spullen eruit gehaald ben bovenop de trolley gaan zitten, heb samen met Fred geduwd en geduwd en het lukte! De trolley was niet meer te tillen maar daar maakt dus niemand een probleem van. Ook goed hoor, doen we het op deze manier. 
De koffers opnieuw aangeboden, lief gelachen naar de medewerker en klaar was dat!

Met de metromover naar de juiste Gate, waar we nog even hebben rond gekeken bij wat winkeltjes waarna we om 11:35 uur gingen boarden voor de eerste vlucht naar Houston.

Weinig zin..
Prima vlucht gehad met prima plekken. Lekker een stukje naar buiten kunnen kijken want de bewolking trok snel weg.




Houston
Om 13:30 uur landen we en we kunnen zien dat het grondpersoneel buiten het koud heeft. Ze dragen handschoenen, mutsen en dikke sjaals, het is buiten 40F wat ongeveer 4,5C is.
Ook is de tijdzone hier anders als in Florida, het is hier een uur vroeger dus 7 uur.
We gaan van boord en hebben ongeveer 2 uurtjes de tijd. We hoeven hier niets, de koffers zijn doorgelabeld en we hoeven alleen maar te lopen naar een andere Gate. Alle tijd dus.
Het leuke op deze luchthaven is dat je een hele andere wereld instapt, de wereld van de cowboys en indianen. Er zijn veel winkeltjes met allerlei cowboy, indianen en sherrif spulletjes. Cowboylaarzen, hoeden, kettingen en andere sieraden enz.
Ook in de restaurantjes hebben ze ander eten, veel kalkoen gebraad en grote gekruide braadstukken van de BBQ. 
Leuk om te zien!

Om 15:30 uur gaan we boarden en om 16:00 uur de lucht in.



Gelukkig is dit vliegtuig een nieuwere als op de heenweg. We zitten samen bij het raam, hebben genoeg beenruimte en het entertainment systeem is een stuk moderner als de oude op de heenweg.




We kunnen naar buiten kijken en zien veel sneeuw in het binnenland van the States en als het donker wordt veel lampjes van dorpjes in de bergen.




We kijken allebei naar de film Gone Gril een aanrader. We krijgen genoeg te drinken en nemen zelfs allebei een maaltijd die niet eens heel erg was. 
Na de film proberen we te slapen wat gedeeltelijk lukt. Ik slaap steeds een half uurtje, een kwartiertje enz en Fred maakt er niet veel van..

Kijken naar de zon opgang



En  om 7:15 uur landen we op de Polderbaan van Schiphol een half uur eerder dan de geplande tijd, we moeten dan nog wel even rijden naar de Gate.

Op Schiphol aangekomen gaat alles erg traag. Er wordt flink verbouwd en waardoor de koffer maar niet komen. Na bijna een uur wachten komen dat eindelijk de koffers aangerold. We moeten een klein stukje lopen naar het bemanningscentrum waar oom Huug op ons wacht. 10 Minuten later parkeren we de auto voor de deur. We zijn weer thuis ....gelukkig gaan we over 4 1/2 maand weer, dat is te overzien!

De foto's van dag 8 zal ik deze week nog up-loaden zo ook een terugblik schrijven.
Heel leuk dat jullie allemaal hebben meegelezen en of hebben gereageerd. 

donderdag 26 februari 2015

Dag 8, van alles wat..

Vanmorgen toen we op stonden zagen we dat het vannacht behoorlijk had geregend,                      het was nog steeds helemaal grijs maar droog. We hadden zo gehoopt op nog een dagje zon en zwembad hangen maar helaas.... de temperatuur is rond de 18C.
We rommelen wat in huis, ik draai een was dan hoeft dat thuis niet meer.
Ondertussen wordt het wat warmer buiten en drinken we op het terras koffie. Hoe heerlijk is dat eind februari!

We zijn een beetje besluiteloos over wat we gaan doen, omdat het de laatste dag is en we niet veel willen auto rijden. We zouden ook vanavond bij het Contemporary Resort gaan eten maar door de weersverwachting hebben we dat gisteren gecanseled. We zijn van mening dat als je daar gaat eten en vuurwerk kijken, het wel mooi weer moet zijn. Die hebben we dus nog tegoed voor een andere keer!

We gaan rond 13:00 uur richting het Tibet-Butler Preserve om even buiten te zijn en een stuk te lopen. Helaas kunnen we alleen maar een klein stukje lopen, de paden naar het meer zijn gesloten wegens hoog water. We lopen een kwartiertje en zijn dan alweer terug bij de parkeerplaats.
Dan maar richting Wekiwa State.
Er zijn meerdere mensen die vandaag een lekker stukje lopen. Wij lopen een klein rondje over de boardwalk
Als we weer terug zijn, hebben we het ook wel gehad. We willen nog wat kleine dingetjes regelen en Fred wil toch nog Converse kopen dus we gaan weer terug richting Orlando.
Onderweg eten we een subway broodje en een DQ ijsje. Helemaal goed!

Als alles gedaan is gaan we terug richting de villa. We willen nog lekker ontspannen in de hottub.
Dat is zo genieten! We willen dus ook niet uiteten maar gewoon lekker in de villa zijn, het is ook al 19:30 .
Dus stoppen we bij de Publix, halen lekkere biefstukken en sla en voor de jongens verschillende M&M, en Hershie's.

Fred gaat koken, ik pak de koffers...
Na het eten gaan we de hottub in waar we zeker 1 1/2 uur in blijven.
Morgen gaan we naar huis, wat is die week snel gegaan! Maar ook weer fijn om de jongens weer te zien. :-)

Foto's  uploaden doe ik zaterdag vanaf huis, zo ook de laatste blog dag.




woensdag 25 februari 2015

Terugblik..

Zoals ik had gezegd een terugblik van onze februari week.
We zijn nu... dagen terug en al lekker in het Nederlandse drukke levens ritme. Het is ook weer blij om hier te zijn en de jongens om ons heen te hebben. Zij hebben het heel goed gedaan deze 10 dagen helemaal als je bedenkt dat ze nog nooit 1 nacht alleen zijn geweest!
Ze hebben het goed ervaren, hebben ontdekt dat ze veel meer kunnen als ze zelf denken en ook dat het heel fijn is dat wij als ouders zoveel voor ze doen! :-)

Bij het openen van de koffers vonde we wederom in 1 koffer een briefje van de transportation Security, waarop stond vermeld dat er een inspectie had plaats gevonden. Alles was weer keurig terug gelegd maar het blijft toch een gek idee dat een vreemde door je spulletjes rommelen.  Wij doen dus nooit de koffers op slot.



Nu de terugblik.
De vluchten.
We vlogen met United Airlines. De vluchten verliepen prima, zonder vertraging.
De service aan boord was niet slecht.
Het vliegtuig op de heenweg was erg verouderd. Weinig beenruimte en het enternaimnet systeem was heel klein. Als degene voor je zijn stoel naar achter deed kon je niet meer op je scherm kijken.
Op de terug weg hadden we een nieuwer toestel met meer beenruimte en een modern groot enternaiment systeem, die vlucht was prima.
Wat we ook niet snappen...
De heenweg Amsterdam Newark hebben we 8 uur en 15 minuten gevlogen.
De terugweg vanaf Houston naar Amsterdam hebben we er ook 8 uur en 15 minuten over gedaan.  Hoe kan dat? Houston is veel verder vliegen als Newark. Nou kan de wind een rol spelen maar zoveel? We snappen er niets van.

De villa.
De villa was super. Wij waren maar met zijn tweeën, maar er zijn 4 slaapkamers en 3 badkamers.
Het zwembad was lekker verwarmd en de hottub was zelfs na een uurtje opwarmen heet.
Het uitzicht op het meertje was zo ontspannen.
In alle opzichten een heel fijn ruim huis en voor ons zeker een plekje om naar terug te keren.

Februari klimaat
We hadden verwacht dat de temperatuur rond de 20C of hoger was en we redelijk veel zon zouden hebben. De temperatuur was de eerste 2 dagen echt koud, daarna was de temperatuur  lekker rond de 20 C maar hadden we heel veel bewolking. Eigenlijk hebben we maar heel weinig zon gezien.
Dat hadden we toch anders ingeschat en denk ik ook dat we hierin wat pech hebben gehad. Ondanks dat was het wel lekker om gewoon buiten te zijn zonder dikke winterjas, handschoenen enz.
Doordat het steeds bewolkt was waren we steeds op pad, als de zon meer had geschenen waren we zeker veel meer in de villa geweest om lekker aan het pooldeck te hangen. Dat hebben we nu maar 2 keer kunnen doen, 1 keer een uurtje en 1 keer 2 uurtjes.

Over het klimaat had ik een vraag gesteld op het forum en iemand had geadviseerd zo zuidelijk mogelijk te gaan verblijven. Dat advies hebben we niet opgevolgd. Tja....
De volgende keer dat we in februari zouden gaan, gaan we dus zo zuidelijk mogelijk verblijven.

We hadden heel veel plannen en lang niet alles gedaan wat we wilden. Zo hebben we deze keer geen parken bezocht. Fred had daar niet zo'n zin in en ik heb het ook niet gemist. De dingen die we wel hebben gedaan waren heel bijzonder en mooi. Zoals het kanoen op Shingle Creek, de Toho airboot tour, het wandelen in Rainbow Spring en ook Celebration waren allemaal super.

Big Toho. Was heel leuk om te doen, vooral omdat we een privé tour hadden. De collega van de kapitein was ziek waardoor hij zelf de telefoon moest opnemen tijdens de tour. Hierdoor hebben we een tour gedaan die langer was als normaal en nam hij echt overal de tijd voor. We hebben niet heel veel wild gezien omdat het die ochtend ook koud was en er dan dieren zijn die later wakker worden of zich willen opwarmen. Maar deze tour is wel een aanrader.

Rainbow spring, was super mooi. We waren ook verrast door de natuur die in de winter echt heel anders is als in de zomer. We hebben er lekker gewandeld en heerlijk genoten van de natuur.

Tibet-Butler Preserve, vonden wij niet heel bijzonder maar dat kwam waarschijnlijk doordat we niet naar het meer konden lopen.

Wekiwa State Park was net als in de zomer wel heel mooi en lekker om te lopen en te beleven.

De Rodeo..
Dit was een jaarlijks event in Kissimee al ongeveer 50 jaar.
We waren heel verrast.. Vooral door het hoe de Amerikanen dit event beleven. Het is hun jaarlijkse uitje.
Het begon natuurlijk met een gezamenlijk gebed en het zingen van het volkslied. Daarna veel vuurwerk en veel muziek waarna de stieren en paarden om de beurt in de arena kwamen.
Wij zagen wel dat die dieren een band om hun achterlijf hadden en dat die werd verwijderd door een cowboy te paard als de berijder van het dier was geworpen. Dan werden ze weer rustig.
Toen de kleine kalfjes op de grond werden gegooid zijn we weg gegaan, we vonden dat niet leuk om te zien en zoals Fred zei: Dat kan niet goed zijn, ze breken die ribben.
De dag erna zei mijn vriendinnetje op de app, ik weet niet hoe je het vond, lees dat niet op je blog. Nee ik wist zelf niet zo goed wat we ervan moesten denken en het feit dat we weg zijn gegaan zij eigenlijk al genoeg.
Ook zei zij tegen mij op de app: Wis je  dat ze de ballen van die dieren opbinden en ze daardoor zo wild zijn? Uuhh????? Nee dus,....lekker naïef ik dacht dat de paarden niet zadelmak waren maar dit verklaarde veel!
Hoe we het dus hebben ervaren? Nou.... seen that, done that.....

Celebration
Blijft altijd leuk! We hadden nog nooit de boardwalk wandeling gedaan en ook daar waren we heel verrast over.
Het weg zwijmelen bij de enorme villa's en goed onderhouden park... En zoals onze jongens zeggen het is alsof het gras met een nagelschaartje is geknipt, hahah en zo is het ook!
De sunday market was leuk om te lopen en om een keer gezien te hebben, de locals komen hun verse groente en fruit hier kopen. Top!

Het shoppen.
Blijft leuk om te doen in Florida.
The Florida Mall, Mall at Millennia blijven leuk. Favoriet blijft toch wel de Altamonte Mall en ook The Loop vonden we erg leuk.
Wat we ook heel fijn vonden deze vakantie dat we zelf tijd konden nemen om naar winkels te gaan die wij leuk vonden. Dat had natuurlijk te maken met het feit dat we maar met z'n tweeën waren maar was fijn om te ervaren.

Het eten:

Davenport/Orlando en het verkeer 



Dag 7, Shingle Creek & nog een keer naar de Mall

Vanmorgen weer vroeg wakker, we komen niet lekker in het ritme. Vandaag is dat niet erg want we gaan kanoën bij Shingle Creek.  Dus tempo erin, douchen, ontbijten en....
We zijn ruim op tijd bij peddling center Shingle Creek wat vlak achter de Wallmart op de West Vine Street in Kissimmee is.



 Als je het terrein op rijd ben je al meteen in een andere wereld als rijdend op West Vine street. Heel bijzonder!
Alles is groen, je hoort het verkeer wel maar waant je in het bos.


Zoals het begon



We krijgen instructie van de meneer achter het loket. Hij vertelt ons dat we  2 kanten op kunnen gaan. Iedere kant duurt ongeveer een uur, de richting gaat vanzelf. Rechts volg je de blauwe palen en links volg je de rode palen.....
We krijgen een 2 persoons kano en gaan eerst rechts de rivier op.
Het is echt prachtig om ons heen!


Jammer genoeg schijnt de zon niet wat het fotograferen moeilijker maakt.
We zien een hele bijzondere witte vogel. Het is een kaalkop ooievaar, hij lijkt wel prehistorisch maar misschien komt dat ook door de omgeving.




De cypressen hebben geen blad en het spaanse mos maakt het geheel wat duister of spooky. Het is doodstil om ons heen, het enige wat je hoort is het opspattende water van de peddels. Zo gaaf!
Als we bij het einde zijn van deze route draaien we om en peddelen we de weg terug.
Onderweg zien we veel vogels, o.a een limpkin, hawk, woodpecker, scrub-jay, kleine rode vogeltjes. een specht. Ze zijn allemaal zo snel weg dat ik ze niet op de foto kan nemen en ook vind ik het lastig om met de telelens in een schuddend bootje te fotograferen zonder dat ik beweeg.

Limpkin

Gieren
We hebben het er over dat we het zo heerlijk vinden om een weekje te ontstressen in februari en volgens Fred zou dit eigenlijk in het zorgverzekerings pakket opgenomen moeten worden....
Tja....daar ben ik het natuurlijk helemaal mee eens!














We komen weer lang het begin punt en nemen de linker route.



US 192 bridge

 Ook deze kant is weer adembenemend mooi. Als we op een gegeven moment rechtsaf gaan komen we in een steeds smaller stuk terecht, het is moeilijk peddelen omdat je steeds de bomen raakt of vast komt te zitten in de wortels van de bomen. We zitten nu echt in het Cypress Swamp













Qua tijd klopt het ook niet.....ieder kant zou 1 uur duren dus in totaal 2 uur en we zijn nu al 3 uur onderweg..
Hmmm.......??? Toch maar even bellen met het kantoor. Waar zijn jullie dan wordt er gevraagd.....nou??.....tussen de bomen....maar welke dat weten we niet....ze lijken allemaal op elkaar....hahahaha! Of we de rode lintjes aan ons rechter hand hadden? uuhh....nee...ze zijn links......dan zijn jullie verkeerd.....hahaha.....dat dachten wij nu ook al! Nou keren dan maar.....als dat lukt tussen al die bomen en wortels...
Uiteindelijk hebben we de juiste route weer gevonden en kwamen we na 4 uur weer waar bij het beginpunt aan.
Er werd naar ons gezocht.......ooh there is the missing couple.....glad to see you guys...we were worried about you......we called you about ten times.....??....oooh ja??.....mmm...nee hé...niet weer die telefoon uitgevallen???? En ja hoor....Sorry!
Gelukkig kon iedereen er wel om lachen en wij het meest, hebben heerlijk gepeddeld. Nou ok, het was ook wel even lastig tussen al die wortels enzo, maar hebben het heerlijk gehad op het water! En raden iedereen een kano tochtje op Shingle Creek aan!

Wat ook wel leuk is om te weten is dat er een fietspad wordt aangelegd en er dan niet alleen een trail gewandeld kan worden en er gepeddeld kan worden maar er ook fietsen verhuurd gaan worden en dat allemaal achter de drukke West Vine Street.

Ondertussen was het half 2 en hadden we behoorlijk honger gekregen van de inspanning, dus op naar een lunch. Dat werd de Cracker Barrel, om het af te leren en het is maar goed dat we over 2 dagen naar huis gaan anders rol ik hier het land uit.

Nadat we hier heerlijke American pancakes hadden gegeten zijn we nog een keer naar de Florida Mall gegaan om nog het een en ander voor de jongens te kopen.
Ook nog lekker bij Victoria Secret geslaagd :-)

De tijd gaat dan snel want het was alweer 5 uur geworden.
We besluiten lekker naar de villa te gaan en gewoon thuis te eten. We stoppen onderweg bij de Publix, halen wat salade en Sirloin Steaks en zijn rond 18:30 uur thuis.
We eten lekker, zetten de hottub aan, lezen wat, tikken het blog en hebben een heerlijke ontspannen avond.

Morgen de laatste volle dag... :-(








dinsdag 24 februari 2015

Dag 6, zonnen en shoppen

We zijn om 7:30 uur wakker. Fred gaat even naar de Publix voor brood en ondertussen rommel ik wat in huis.
Ik lees andere blogs en de reacties op ons blog, zo leuk in de ochtend! 😀
Het is bewolkt maar al heel snel trekken de wolken weg en installeren we ons op het pooldeck.
We facetimen met de jongens, die het gelukkig erg naar hun zin hebben en ons huis als ontmoetingscentrum gebruiken. Wat ik begrijp wel op een verstandige manier..... :-)
We lezen wat, gaan in het bubbelbad vermaken ons best.



Om ongeveer trekt het dicht en begint het zelfs te spetteren.
We gaan dan lekker shoppen
Allereerst naar de Outlet op Vineland. Hier slaag ik voor een shirt bij Michael Kors.
Ik had gehoopt bij Victoria Secret te kunnen scoren maar ze hebben alleen maatjes A en DD. Helaas dat lukt me niet

We kijken even bij Ralph Lauren

maar niet gekocht. ;-)

Bij Puma slagen we voor Sem.
Ondertussen krijgen we trek en lopen naar de foodcourt waar een Five Guy zit. Dat was Smullen met een hoofdletter.



 We zijn wel zo een beetje klaar in de outlet en gaan naar de Mall at Millenia , die lekker dichtbij zit.

Hier lopen we ook nog een paar uurtjes rond, slagen bij Abercrombie en wederom bij Armani Exchange, bij beide hadden ze flinke korting.
We kijken even bij de Apple Store


Victoria Secret lukt wederom niet, ze hebben geen kloppende setjes in mijn maat.

Het wordt al laat en we lopen rustig naar de Cheesecake Factory.


We krijgen een buzzer een moeten een kwartiertje wachten wordt er gezegd.


Nou dat werd een half uurtje... je moet even wachten maar dan heb je ook wel wat. We besluiten te gaan delen want de porties zijn hier enorm groot en we willen graag een cheesecake toetje, die zijn zoo lekker.



We nemen een griekse salade vooraf en daarna de Chicken Belaggio. Je denkt dan we delen de portie maar zelfs dan krijgen wij het niet op.



We zaten zo vol dat de cheescake niet paste en we deze hebben meegenomen voor morgen. Een mango key lime en een fresh strawberry cheescake.

Om half elf zijn we thuis in de villa moe maar voldaan.


maandag 23 februari 2015

Dag 5, Big Toho private tour ! Florida Mall, nou ja...teveel!

Vanmorgen zijn we om 6:30 opgestaan en na het gebruikelijke douche en ontbijtrondje richting Kisseimee gereden waar we een Airboot tour gaan doen.
Onderweg is het druk en een beetje mistig. Gelukkig hebben we dikke vesten meegenomen.



Als we staan te wachten bij het verzamelpunt komt er niemand en zijn we ook de enige mensen. Even twijfelen we of we wel goed zitten maar al snel worden we opgehaald en rijden we naar meer Tohopekaliga. Daar blijkt dat we de enigste zijn en hebben dus een private tour, hoe gaaf is dat?


 Al snel zien we een eerste gator



 


De natuur is prachig!


Grote Jongen!








Genieten!!


De Cipressen bij Shingling

Wortels boven de grond

De waterlelies staan in de knop


Ook aan het genieten!

Gator zwemt rustig op het meer.


Baby's



Voordat we het weten is het alweer 10:30 uur en zijn we terug. Wat was dit geweldig!
We bedanken de captain en geven hem een flinke fooi.

We willen even gaan shoppen.
Bij de Florida Mall aangekomen zoeken we eerste een Starbucks


Fred koopt wat shirts bij Armani en ik kijk(!) bij Victoria Secret


Bij Abercrombie maken we foto's en sturen deze naar de jongens zodat zij kunnen vertellen wat ze willen. Zomaar meenemen wordt steeds lastiger.


Buiten wordt het steeds blauwer en we besluiten zo snel mogelijk terug te gaan naar de villa om van de zon te genieten.
De rest van de dag hangen we wat in de zon, zo fijn!

Om een uur of 7 rijden we richting Disney Downtown, wat in de toekomst Disney Springs gaat heten.


We lopen langs de winkeltjes en via de brug kunnen we nu de overkant bereiken, volgens ons is dat nieuw. Of weten we dat niet meer..


Wat opvalt, waar het afgelopen zomer nog 1 grote bouwput was komt er nu weer vorm in het geheel en loop je niet meer alleen langs houten schotten.



Bij het Rainforest Café spuwt de vulkaan vuur, ook dit hebben we niet eerder gezien. Het vuur geeft veel warmte af, misschien doen ze dat niet in de zomer?




Bij het open podium staan 2 mannen (parent competition) helemaal uit hun dak te gaan en krijgen een staande ovatie...




Bij Candy Cauldron staan we een tijdje te kijken naar alle mooie versiersels


We kopen 2 soorten fudge

Dan is het tijd om naar huis te gaan. We drinken nog een kop je thee en gaan plat.
Het was weer een super dat!